

Ayrica Naz'in fotosunu ararken Sabah arsivinden su haberi buldum. Umarim bunlari buraya koydum diye kizmazsiniz kizlar :)
Neyse konu-bahsi gecen yazi asagidadir:
Sahip olduklarimizin degerini, gercekten hayatimizdaki yerlerini anlamak icin oyle her an, hep beraber olmaya gerek yok... Hayatta basiniza ne gelirse gelsin yaninizda olan, olmaya da devam edecegini bildiginiz ve sizi kosulsuz seven birilerinin varliginin verdigi huzur bence her seyden degerli... Yan yana gelindiginde paylasilanlarin isiltisi, yenen yemeklerin tadi, sohbetlerin canliligi...
Yillar gectikce buyuyen, buyudukce guzellesen, guzellestikce de bizi birbirimize daha cok baglayan bir evimiz var. Bu evde huzun de paylasildi, mutluluk da... Gozyaslari da beraber yasandi, kahkahalar da. En guzeli de bu. Ayri hayatlarin yarattigi ortak bir macera. Farkli sehirlerin hatta farkli ulkelerin yarattigi ortak bir dunya. Kaybettiklerimizin bile yanimizda oldugunu hissederek hic eksilmeden devam ettirdigimiz bir mucize... AILEMIZ...
"Buyuk bir ailen varsa her seyin var demektir..." Buyuk ve icinde olmaktan gurur duydugumuz bir ailemiz var. Hayatta sahip olabilecegimiz her guzel hatirayi bize hediye etmis, bizi seven ve yetistiren mukemmel bir aile...
Sevgimiz ve birlikteligimiz hic bitmesin... Sizi cok seviyoruz salamonlar :)
Yeni yiliniz kutlu olsunnnn:)
NAZ & DURU GOKTAN
ben o kadar sevindim ki bu yazıyı okuduğumda. şimdi brüksel'deyim. bir 5 ay kadar daha burdayım. yani aileden uzakta uzun bir süre.
YanıtlaSilyurdumun mutfağında okuyorum yazılanları ve dilimden habersiz insanlara yettiği kadar anlatmaya çalışıyorum BİZİ...AİLEMİZİ..
Türkçe düşünüyorum; fransızcaya çeviriyorum yer yer ingilizce. ama farkettim ki; türkçe bile anlatması zor...
sizi çok çok çok seviyorum Salamonlar!
hep beraber olduğumuz nice güzel yıl diliyorum.
sevgimizin ve birlikte olduğumuzda ortaya çıkardğımız o muhteşem IŞIĞIN hiç kaybolmaması dileğiyle :)
BRÜKSEL'Den NAZ :)
Heyyoo, yaşasın Salamonlar! :) Kız Naz ne işin var Brüksellerde? İyi ki burası var yoksa haber alamıyacaktık başka türlü. Sezer ve Selçuk bir başlarına kaldılar ha Ankara'da, dayımlar ve Nilgünler gibi heheheheee..
YanıtlaSilSezgicimmm; ben erasmusla geldim brüksele :) bir dönem burada okuyacağım :) duru da yok ben de yokum artık annemler düşünsün :))
YanıtlaSilbütün kuzenler birbirine çekti. bizim kuşak yurtdışına gitme kararı aldı; bir alt kuşaksa çocuklarının dönmesini bekleme kararı aldı :)
herkese selamlarrr :)
Hehe, dogru dersin Nazim, 4 kiz yurt disina kactik, aslinda bir sekilde avrupada bulussak ne güzel olurdu...
YanıtlaSilben de lyon'dan çok sevindim bu yazıyı okurken ve farkettim ki uzun zamandır şifremi unuttuğum için girememişim blogumuza..ne kadar ayrı yerlerde olsak ve sürekli ortada bir yerde buluşma hayalleriyle yanıp tutuşsak da, burdan haberleşiyo olmamız harika ve her yeni haberi okudukça daha da yakınımda hissediyorum hepinizi ama çok özlüyorum orası ayrı.
YanıtlaSilumarım herkesin keyfi yerindedir! hepinizi çok seviyorum, öpüyorum =)